Anılarla ******

[Detone]

Siz de ekleyebilirsiniz

Biliyorum Çocuğum..

Hatay sorununda Fransızların zorluk çıkardığı günlerdeydi. ******,
sofrasına çağırdığı Fransız Fevkalade Komiserine içini döküyordu.
-Hatay işi, benim kişisel davamdır. Beni üzüyorsunuz. Korkarım ki, beni meseleyi başka türlü halletmek zorunda bırakacaksınız.
****** bu sözleri Türkçe olarak yüksek sesle söylüyor ve herkes
dinliyordu. Hazır bulunanlardan Kazım Paşa da onun sözlerini
Fransızca’ya çeviriyordu. ******’ün “Beni Üzüyorsunuz” sözü salona
yansır yansımaz arka sıralarda bulunan bir genç ayağa kalkarak:
-******! Üzülme arkanda biz varız, diye bağırdı.
****** birden başını sesin geldiği yöne doğru çevirdi. Kaşları
kalkmış, ürkünç bir çehre almıştı. Salon birden derin bir sessizliğe
gömüldü. Herkes ******’ün gence sinirlendiğini sanıyordu. Oysa tam bu
sırada gözlerini gence diken ******, onun bu sözüne karşılık olarak:
-Biliyorum çocuğum, onu bildiğim için böyle konuşuyorum, diye karşılık verdi.

[Detone]

ATATÜRK, Antalya'ya giderken yolda verdiği bir mola esnasında bir
çocuğun söylediği türkü sesi duyar.Türkü ilgisini çekince türküyü
söyleyen kişinin yanına getirilmesini emreder.******'ün yanındakiler
türküyü söyleyen kişiyi bulurlar.Genç bir çoban çocuk türküyü
söylemektedir.

ATATÜRK

- Türküyü sen mi söylüyorsun? diye sorduktan sonra

- Burada da söyle de dinleyelim der.

Genç çoban türküyü bitirince ****** çocuğu alkışlar ve

- Biis... biis, diye bağırır.

Genç çoban ve yanındakiler anlamayınca ATATÜRK biis' in ne olduğunu izah eder.

- Biis demek, beğendim, tekrar söyle demektir.

Çoban bunun üzerine türküyü tekrarlar. ATATÜRK'te, cebinden elli lira çıkararak çobana verir. Çoban paraya bakar ve

- Biis... biis diye bağırır.

ATATÜRK, bu zeki cevaptan o kadar memnun olur ki, bir elli liralık daha
çıkarıp verir ve yanındakilere dönerek o dönemde sürekli Türkiye'ye
sataşan İtalyan diktatörü Mussoloni için
- İmkân olsaydı da, Musolini şu sahneyi görseydi ve cevabı işitseydi, hangi millete nutuk söylediğini anlardı der.

[Detone]

Bir gezisinde, Kolordu binasının kapısında aslan yapılı bir Mehmetçik gördü. Çağırdı ve güler yüzle sordu:
- Sen güreş bilir misin?

Yanındakilerden en kuvvetli görünenlerle Mehmetçiği güreştirdi. Genç
asker her zaman üstün geliyordu. Çok neşelendi, ayağa fırladı.

Ceketini çıkarıp Mehmet'e ense tuttu:
- Haydi, bir de benimle güreş!

Katıksız ve temiz Anadolu çocuğu Ata'sının yüzüne hayranlıkla baktı:
- "Atam," dedi. "Senin sırtını yedi düvel yere getiremedi. Bir Mehmet mi bu işi başarır?"

Gözleri doldu ve ağlamamak için gülmeye çalıştı.