Düslerimde Kaldi Sevdam ...
Paz Kas. 16, 2008 6:03 am
DÜSLER?MDE KALDI SEVDAM
Gökyüzü zifiri karanlikken,pembe bir dünyada elele bu sevdanin içindeydik senle…
Ve birlikte sonsuz olmakti temennimiz.
Çocuksu düslerimiz vardi,sadece ikimizin oldugu…
Zamanda uzun,yasamda kisa olan bu askta;
En güzel sevinçleri,en güzel anilari paylastik,sevdaya dair çok sey ögrendik. Sevmeyi,gülmeyi ve terk etmeyi ögrettin bana,yasamin sevince anlam tasidigini gösterdin…
Sevdim seni !
Can verip yollara düsecek kadar,
Kimsenin gücü yetmeyecegi kadar sevdim.
Uykularimizi paylastik seninle,bir gece degil gecelerce uykusuz kaldik.
Askimiz için zamansiz sevdik birbirimizi,umarsiz,çikarsiz,yalansiz…
Dünyalara sigmayacak askimizi küçük yüreklerimize sigdirdik,
Ayriliklarimizi yasanmamis saydik,
Öyle ki hep birlikte olmaliydik.
Sözler verdik birbirimize tutamayacagimizi bile bile…
Sonra ayirdilar bizi;
Kimseler düsünmedi ! seni,beni,sevgimizi.
Sensiz hayat yoktu.
Söz vermistim sana,sevdama söz…
Yasayamazdim…bu sevdayi içime gömüp,seni birakamazdim.
Aldiris etmedim kimseye ayrilmadim senden.
Sonra sen istemedin beni,sevdamin tasiyamayacagi sözler söyledin,bu aski hançerledin…sevdigim ne yapar bile demedin,ama ben bikmadim…
Simdi ise ayriligimizin en karasinda kara sevda oldu sevdam.
Sen belki unuttun,ama ben unutmadim,unutamadim.
Yeniden baslamak için çok çabaladim,olmadi,nafile…
Sadece DÜSLER?MDE KALDI SEVDAM…
Simdi sen yasiyorsun,beni öldürdün,yüreginde bana ait bir iz bile yok.
Hatirla söz vermistik sevdamiza,yasadikça bu askla beraber olacagimiza…
Yalanmis oysa…gittin hayatimdan ama sevdan hep benimle.
Bir gün üstümde çimenler bittiginde bile sevdan yasiyor olacak.
Beni umut kursunuyla vurdun ! ama onu öldüremezsin…
Çünkü;sevdaya kursun islemez gülüm…
Gökyüzü zifiri karanlikken,pembe bir dünyada elele bu sevdanin içindeydik senle…
Ve birlikte sonsuz olmakti temennimiz.
Çocuksu düslerimiz vardi,sadece ikimizin oldugu…
Zamanda uzun,yasamda kisa olan bu askta;
En güzel sevinçleri,en güzel anilari paylastik,sevdaya dair çok sey ögrendik. Sevmeyi,gülmeyi ve terk etmeyi ögrettin bana,yasamin sevince anlam tasidigini gösterdin…
Sevdim seni !
Can verip yollara düsecek kadar,
Kimsenin gücü yetmeyecegi kadar sevdim.
Uykularimizi paylastik seninle,bir gece degil gecelerce uykusuz kaldik.
Askimiz için zamansiz sevdik birbirimizi,umarsiz,çikarsiz,yalansiz…
Dünyalara sigmayacak askimizi küçük yüreklerimize sigdirdik,
Ayriliklarimizi yasanmamis saydik,
Öyle ki hep birlikte olmaliydik.
Sözler verdik birbirimize tutamayacagimizi bile bile…
Sonra ayirdilar bizi;
Kimseler düsünmedi ! seni,beni,sevgimizi.
Sensiz hayat yoktu.
Söz vermistim sana,sevdama söz…
Yasayamazdim…bu sevdayi içime gömüp,seni birakamazdim.
Aldiris etmedim kimseye ayrilmadim senden.
Sonra sen istemedin beni,sevdamin tasiyamayacagi sözler söyledin,bu aski hançerledin…sevdigim ne yapar bile demedin,ama ben bikmadim…
Simdi ise ayriligimizin en karasinda kara sevda oldu sevdam.
Sen belki unuttun,ama ben unutmadim,unutamadim.
Yeniden baslamak için çok çabaladim,olmadi,nafile…
Sadece DÜSLER?MDE KALDI SEVDAM…
Simdi sen yasiyorsun,beni öldürdün,yüreginde bana ait bir iz bile yok.
Hatirla söz vermistik sevdamiza,yasadikça bu askla beraber olacagimiza…
Yalanmis oysa…gittin hayatimdan ama sevdan hep benimle.
Bir gün üstümde çimenler bittiginde bile sevdan yasiyor olacak.
Beni umut kursunuyla vurdun ! ama onu öldüremezsin…
Çünkü;sevdaya kursun islemez gülüm…
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz